Natuurlijk tegennatuurlijk!

"Kun je nog even een mailtje sturen om iedereen gerust te stellen voor die tweedaagse? Er zijn wat mensen die onrustig worden omdat ze niet bij de voorbereiding zijn betrokken."

Had ik als hun adviseur makkelijk kunnen doen, gewoon even een mailtje sturen. De crux van deze tweedaagse was echter om een flinke duit in het zakje te doen voor de cultuurverandering waar zij als team voor stonden: af van de poldercultuur waar de organisatie zo goed in was. Je weet wel, zo'n cultuur waarbij iedereen overal over mag meepraten en meedenken en meebeslissen.

Om meteen maar goed te beginnen, had ik voorgesteld dat alleen het bestuur zich zou buigen over het gewenste resultaat van de tweedaagse. En dat er niet, zoals gebruikelijk, aan de directeuren gevraagd zou worden of ze daarmee konden instemmen.

Meteen beginnen met de anti-polder-oefening.

Heel tegennatuurlijk ja, géén geruststellend mailtje sturen. En heel behulpzaam voor hun cultuurverandering. Wennen aan soms niet meepraten en meedenken. Ook wennen aan het doen met wat het bestuur besluit.

De vraag om wat geruststelling, een paar dagen voor aanvang, was helemaal niet raar, gezien hun huidige cultuur. En dat ging ik niet doen, dat gladstrijken.

Als ik als adviseur betrokken word bij een cultuurverandering, weet ik van tevoren dat zij tegennatuurlijke dingen moeten doen. En dat ik zelf tegennatuurlijke dingen moet doen. Simpelweg omdat de volautomatische reactie op verandering altijd en overal hetzelfde is in elk levend systeem, in elke organisatie, in elk team: vasthouden aan de oude status quo.

Terug naar af is normaal.

Dus als je gaat veranderen dan MOET je tegennatuurlijk handelen. Dat voelt tegennatuurlijk. Klopt. Is het ook. Dat is niet leuk. Daar wordt iedereen onrustig van. En: het is noodzakelijk. Je MOET de oude status quo verbreken. Oude gewoontes verstoren. Oude snelwegen opbreken. Oude conventies de deur uit doen. En je moet oude appèls frustreren. Er zit niks anders op.

Tel uit je winst bij cultuurverandering.

Dat tegennatuurlijke geldt ook voor jou als adviseur, als verandering je lief is. De kunst is om precies goed te mikken met je tegennatuurlijke arsenaal. Precies dáár waar de hefboom voor verandering zit. Jouw veranderverstand levert je een feilloos gevoel op voor wat zij én jij concreet tegennatuurlijk moeten doen voor een cultuurverandering. En wat zij én jij vooral niet moeten doen omdat de oude organisatiecultuur daar alleen maar erger van wordt. Zoals gladstrijken.

Dan hoef jij alleen nog even te zorgen dat je er niet uitgegooid wordt omdat je adviezen of je interventies wel erg tegennatuurlijk zijn.

Heb je meteen je opgave als adviseur te pakken:

• precies goed gemikt tegennatuurlijk adviseren en handelen
• zorgen dat ze je kunnen volgen met je tegennatuurlijke arsenaal

Als het bestuur met die poldercultuur niet vat waarom ik geen gladstrijkend mailtje stuur, dan loop ik het risico dat ik mijn krediet verspeel. Ik moet de stress die ik veroorzaak met m'n tegennatuurlijke arsenaal wel in goede banen leiden.

Je kunt natuurlijk mijn nieuwe boek Doe anders even anders lezen, dat gaat hier exact over. Ondertussen loopt het storm met mijn opleidingen voor adviseurs. Blijkbaar krijgen meer mensen honger. Terwijl ik de afgelopen vier weken genoot van DE TAART van Managementboek.nl (cadeau als je op nummer 1 belandt), van het inspreken van het luisterboek en van het bericht van de uitgever dat de tweede druk onderweg is, besloot ik daarom een extra opleiding voor adviseurs te plannen.

Wil jij ook goed mikken met je tegennatuurlijke veranderverstand en woest aantrekkelijk worden voor organisaties die vastlopen in het zompige verandermoeras? De opleiding van mei en november is vol, maar in augustus is vanaf nu plek!

Schrijf je gauw in! Krijg je niet alleen heel veel verstand van veranderen maar kun je ook meteen profiteren van mijn struikel-lessen met tegennatuurlijk arsenaal!